Ik zag hier geen synagoge, maar wel een ronde tempel, gebouwd op een kring van zuilen, waartegen grote, dragende figuren stonden (of uitgehouwen waren). In het midden stond een zeer dikke zuil, waarin men met trappen omhoog in de tempel steeg. In de grond onder de tempel waren gewelfde kelders, waarin zij, geloof ik, de kruiken met de asse van hun doden plaatsten. Ook was in de buurt een zwarte plaats, waar zij, naar ik vermoed, hun lijken verasten. In de tempel zag ik beelden van slangen met mensengezichten, figuren van mensen met hondskoppen en ook een beeld met de maan en met een vis. De omstreken van de stad waren niet vruchtbaar, doch de inwoners zeer werkzaam; zij maakten velerlei touwwerk voor paardentuig; ook waren hier vele wapensmeden; deze vervaardigden bijna uitsluitend voorwerpen behorend tot het soldatenwezen. 495. De leerlingen gingen hier in de omgeving rond en nodigden de mensen uit tot de prediking en de maaltijd op de groene plaats (bij de noordoosthoek van het meer). Ondertussen deed Jezus hetzelfde in de heidense woningen te Adama. Hierop begaven de leerlingen zich naar de groene dierentuinplaats, die met schoon gras, bloemen en struiken begroeid was. Hier bereidden zij de maaltijd met de vissers, die er hun vissen in een waterbak bewaard hadden. De tafels waren balken van een paar voeten breed, die men uit het meer hierheen gesleept had236. Achter de 236 De tafels waren balken. – Maaltijden werden veelal genomen op een tapijt over de grond uitgespreid (cfr. fasc. 1, nr. 13, voetnoot 31) Toch gebruikte men ook, misschien zelfs vaker een zeer lage tafel, of een stenen of houten balk, gelijk hier (cfr. Dapper, Perzië, 107; Beaufays, I, 44; Mislin, I, 180, 203, 215, 253; De Géramb, II, 228 en 309). De hoogte is 20 à 30 cm. De mannen liggen aan; de vrouwen zitten op hun gekruiste benen en hielen op een kussen of tapijt, of ook met de benen ter zijde. De mannen lagen op ligstoelen of divans (cfr. D.B. Pâques, col. 2100). Fascikel 14 707