hof waren vuurhaarden (of ovens), waarin de vissen gebraden werden; het scheen dat men hier niet zo zelden zulke maaltijden hield, want in kelders stonden daar een soort grote stenen schotels, als door de natuur gevormd, waarin de gerechten, nl. broden, vissen, groenten en vruchten opgedragen werden. Toen dit alles gereed was en een honderdtal heidense mannen verzameld waren, kwam ook Jezus van over het meer aan. Een twaalftal Joden, de stadsoverste en verscheidene heidenen van Adama vergezelden Hem. Jezus hield dan een lering op een heuvel; de overste en de Joden belastten zich met de zorg en de regeling van de maaltijd en dienden met de leerlingen de tafel. Jezus wees er eerst op dat de mens uit een lichaam en een geest bestaat, en zegde dat zowel de ziel als het lichaam onderhouden en gevoed moet worden; het stond hun vrij, zei Hij, zijn preek nu te aanhoren of wel te gaan eten. Dit was bedoeld om hen op de proef te stellen. Aanstonds gingen enigen naar de tafel, vervolgens vele anderen, zodat er eindelijk maar een 3e deel naar zijn toespraak bleef luisteren. Hij sprak hun over de roeping van de heidenen en verhaalde hun de reis van de H. Driekoningen, waarvan zij gehoord hadden en het een en ander wisten. 496. Na afloop van de leerrede en de maaltijd trok Jezus tegen de avond met de leerlingen en Joden naar Seleucia (stad), dat wel anderhalf uur naar het zuiden toe en niet dicht bij het meer gelegen was; de Seleucianen die aan het feest deel genomen K. vermeldt dikwijls lage tafels en doet ook opmerken dat de tafels bij de heidenen gewoonlijk ietwat hoger waren, b.v. in de nrs. 1118, 1143, 1248, 1760 en straks in nr. 497, hieronder. Fascikel 14 708