hadden, waren er reeds terug. Hier werd Hij door de stadsnotabelen ontvangen, die Hem en de leerlingen en de Joden wijn en brood als voorgerecht aanboden. Men deed hun ingeleide in de stad en Jezus groette en onderrichtte er de heidense vrouwen, die, niet ver van de poort, op een plaats waar zij onderricht plachten te worden, bijeen gekomen waren om Hem te zien. Zij gaan gekleed, zoals de Jodinnen, doch ze zijn niet zo zorgvuldig en zedig gesluierd; ze munten niet uit door schoonheid en, gelijk de mensen in dit gewest in het algemeen, zijn ze niet groot, maar robuust en gezet. Jezus trad nu in een grote herberg, waarin men voor Hem een rijke eremaaltijd had bereid. In dit gewest waren de mensen zeer gesteld op gastmalen. Jezus en de leerlingen en de Joden aten aan een tafel alleen. Eerst wilden de Joden hier niet eten, maar Jezus zegde hun dat de mens niet verontreinigd wordt door wat mond de ingaat (doch door wat de mond uitkomt), (cfr. Mt. 15, 11) en dat zij die niet wilden mee-eten, zijn leer niet volgden, enz. Hij onderrichtte gedurende de maaltijd de gasten onvermoeid. 497. De heidenen hadden hogere tafels dan de Joden en ook afzonderlijke tafeltjes voor één persoon; zij zaten op kussens met de benen onder zich gekruist, zoals in het Driekoningenland; de spijzen waren vissen, groenten, honing, vruchten, en, zoals ik zag, ook bruingebraden vlees. Jezus betoverde de gasten zodanig door zijn woord, dat zij ’s avonds, toen Hij afscheid wilde nemen, zeer bedroefd waren; zij baden Hem dringend nog te willen blijven, doch Hij liet Andreas en Natanael bij hen; de heidenen waren zeer gesteld op nieuwigheden (gelijk Paulus ook ondervond te Athene, Hand. 17, 19-21). Het donkerde reeds, toen Hij van hen wegging; de woningen van de vrouwen waren met de achterzijde tegen de wal of vestingmuur Fascikel 14 709