Zijn doopvijver was nabij een zeer schoon klein meer of vijver van wel een kwartier groot, waaruit twee beken, een heuvel omringende, naar de Jordaan afvloeiden. (Voor de algemene ligging zie grote kaart 1 en voor bijzonderheden kaartje hiervoor). Op deze heuvel staan oude, vorstelijke gebouwen en nog andere woningen, waar dreven naar toe lopen en waar omheen tuinen en parken zich uitstrekken. Dit gewest behoorde aan Filippus toe, doch het lag buiten zijn eigenlijk gebied en drong met een spits (of lag als een eiland?) in het rijksgebied van Herodes. Hierom was Herodes nog enigszins bevreesd om zijn voornemen tegen Joannes uit te voeren. Daar stond ook een oud, ietwat vervallen kasteel en het domein in zijn geheel was een verwaarloosde, verwilderde lust- en wandelplaats. Joannes was ook dikwijls in het naburige Soekkot. (Het pas genoemde vervallen kasteel was van Herodes en is te  onderscheiden van Melchisedek’s tentkasteel, waarvan alleen de  stenen grondslagen overbleven; ook deze waren begroeid,  beschadigd.  Binnen deze grondmuren op de top van de hoge heuvel,  had Joannes zijn spreekgestoelte in een verdieping, op wier hellingen  de toehoorders luisterden).    Over Melchisedeks kasteel had K. het vooral in fasc. 10, nrs. 268‐269  en nr. 269, voetnoot 78, die men hier zou kunnen herlezen.   513. De vijver of het meer dat zeer helder en visrijk is, ligt ten oosten van de heuvel. Tussen dit meer en de heuvel ligt de doopvijver van Joannes. Dan heeft men de heuvel, welks ruime kruin een kom of uitdieping heeft. Deze is omgeven met overgroeide grondslagen van wallen of muren. Op deze omgevende rand liggen de resten van een slot met torens; het is nog bewoond en Herodes nam er zijn intrek in. In het midden van die verdieping (op de heuveltop) verheft zich Joannes’ leerplaats; het is een in metselwerk opgetrokken (of met een muur ondersteund) verhoog Fascikel 14 740