fatsoenlijke vrouw, over wie haar achtbare en voorname verwanten zich niet hoefden te schamen. 526. Ook Jakobus de Meerdere zag ik eens hij haar, enige tijd vóór Marta haar uitnodigde tot de prediking van Jezus, waardoor zij bekeerd zou worden. Vol hartelijk medelijden met haar lot ging Jakobus haar opzoeken te Magdalum om haar hetzelfde besluit te doen nemen, nl. naar Jezus’ preek te gaan luisteren; hij wilde eigenlijk weten hoever haar weerspannigheid ging. Ik zag hem later nog meermalen bij haar; hij schiep zich de gelegenheid daartoe door boodschappen die Marta hem toevertrouwde. Magdalena ontving hem niet in haar kasteel (of hoofdgebouw van haar kasteel), maar in een bijgebouw. Ze vond behagen in zijn verschijning. Jakobus had inderdaad een voornaam en imponerend voorkomen; hij sprak bezadigd, verstandig en op innemende wijze; zijn woorden waren vol wijsheid; zij veroorloofde hem haar te bezoeken, telkens als hij in het gewest zou komen. Anderzijds hield zij die bezoeken zo verborgen mogelijk, want ze was toen niet zonder relaties. De man met wie ze leefde, bleef onkundig van die gesprekken met Jakobus. Deze toekomstige apostel sprak haar op geen berispende wijze toe, maar met achting en vriendelijkheid; hij prees haar groot verstand en nodigde haar uit om toch eens naar Jezus te komen luisteren, want een geestrijker man, een welsprekender redenaar zou zij nooit hebben gehoord; werkelijk was bij Hem veel te leren. Ge hoeft u niet bekommerd af te vragen, redeneerde hij, van welk een stand en gezindheid en klederdracht de andere toehoorders zullen zijn, ge moogt er in uw gewone opschik verschijnen. Magdalena nam deze vriendelijke uitnodiging goedwillig aan; zij wilde er eens over nadenken; ze was ook zeer geneigd het te doen, en toch stelde ze zich nog zo ruw en weerbarstig aan, toen Marta Fascikel 14 762