De enige schrijver die deze hoogte vermeldt en zodoende de  mededelingen van K. in nr. 540 en nr. 1630 bevestigt, is Meistermann in  zijn Guide de Terre sainte, blz. 505: “On aperçoit un tertre, occupé par un  couvent, il renferme le puits de Jacob.”     Van hier loopt de weg naar het noordoosten over Askar en verder.   600 meter ten zuidwesten van el‐Askar, tussen de twee grote wegen en  naast een tweederangsweg midden in de vlakte rijst het monument of  gebouwtje op van ‘het graf van Jozef’: Qabr Joesef.    In zijn tegenwoordige toestand dateert het slechts van 1868; het heeft  de inrichting van een gewone muselmanse weli, d.i. graf van een santon  of heilige uit hun godsdienst en het dient tevens tot bidplaats.    De echtheid van de plaats berust, evenals die van de Put van Jakob, op  een onomstootbare traditie en op de H. Schrift zelf: “Jozefs gebeente  werd door de Israëlieten uit Egypte meegebracht en te Sikem begraven  in het veld dat Jakob van de zonen van Hemor afgekocht en als erfdeel  aan Jozef gegeven had; dit werd het bezit van diens zonen.” (Jos. 24,  32).  Dit erfdeel van Jozef wordt door K. zeer dikwijls vermeld.     Keren wij terug naar de wegsplitsing, 100 m ten zuiden van de Put van  Jakob.  De linkervertakking wendt zich spoedig naar het noordwesten  en bereikt na een 200‐tal meters het dorp Balata (= Sikem).   Deze naam Balata, Balanos, Balloet, betekent ‘eik’, en bevat dus een  toespeling op de beroemde oude eik bij de oostelijke grens van het  gebied van Sikem, waarmee Josuë, Abraham, Jakob en zijn zonen en  andere Bijbelpersonages te maken kregen.    ***  Fascikel 15 803