Dina hernam: “Ja, zeker die drie mannen die ik ontmoet heb? Maar zij zullen op dit uur weinig bekomen. Wat de Sikemieten voor heden bereidden, hebben zij nodig voor zichzelf.” Dina sprak alsof er heden te Sikar een feest- of vastendag was en ze noemde een andere plaats waar zij om spijzen hadden moeten gaan. Jezus herhaalde: ”Passeer en geef Mij te drinken.” Toen ging Dina voorbij Hem, maar ook Jezus stond op en volgde haar naar de bron, die zij ontsloot. Terwijl Dina naar de bron ging, zegde zij nog: “Hoe kunt Gij, een Jood, aan mij, een Samaritaanse vrouw, te drinken vragen?” En Jezus antwoordde haar: “Kendet gij de gave Gods en wie het is, die u zegt: geef Mij te drinken, gijzelf zoudt Hem gebeden hebben en Hij had u levend water geschonken.” Nu ontsloot Dina het deksel van de bron en maakte de schep- emmer los en sprak tot Jezus die ondertussen op de rand van de bron was gaan zitten: “Heer, Gij hebt geen emmer en de bron in de Put ligt diep, waarvandaan zoudt Gij dan dit levend water halen? Zijt U wellicht nog groter dan onze vader Jakob, die ons deze bron naliet en zelf daaruit dronk, hij en zijn kinderen en zijn vee!?” Terwijl zij dit zei, had ik een bijvisioen: ik zag Jakob deze bron graven en dat het water hem tegen gesprongen kwam. De vrouw waande dat Jezus van bronwater sprak en onder haar laatste woorden liet zij de emmer aan de rol of spilboom, die zwaar-knarsend draaide, neer en trok hem gevuld weer op. En ik zag dat zij haar mouwen met de armspelden of ringen omhoog schoof, zodat de mouwen aan de bovenarm opzetten en hoe zij met blote armen haar zak met water uit de emmer vulde. Hierna reikte zij Jezus een kleine, van bast gewonden drinkhoorn vol water aan. Op de rand van de bron gezeten nam Jezus hem aan, dronk en sprak dan tot haar: “Wie van dit water Fascikel 15 816