546. Hier antwoordde Dina, de ogen neerslaand en het hoofd buigend: “Heer, ik zie dat Gij een Profeet zijt.” En ze liet opnieuw haar sluier neer. De Samaritaanse sekte erkende door de vrouw de goddelijke zending van de Heer en bekende haar schuld. Het was als verstond Dina de profetische, symbolische zin van deze woorden van Jezus: “En de man met wie gij nu leeft, is de uwe niet!” In profetische, figuurlijke zin betekenden ze: “Samaritanen, uw tegenwoordige verbinding met de ware God is ongeregeld, niet volgens de Wet; uw dienst van God is door zonde, gril en eigenmachtig handelen afgescheiden van het Verbond van God met Jakob.” Dina scheen, zeg ik, de betekenis van die woorden te begrijpen; ze wees daarom aanstonds in zuidelijke richting naar de nabije tempel op de Gerizzimberg en zegde met het verlangen naar opheldering en zekerheid: “Onze vaderen hebben God op die berg aanbeden, en gij, Joden, zegt dat men God te Jeruzalem moet aanbidden.” Jezus gaf haar de verlangde opheldering met deze woorden: “Vrouw, geloof Mij, het uur komt dat gij noch op de Gerizzim, noch te Jeruzalem de Vader zult aanbidden.” Hiermee wilde Jezus zeggen: “Samaria, het uur komt dat men God niet hier noch te De vrouw bood Hem dit water aan en leste zijn dorst, d.i. zij nam het geloof en de zaligheid aan en zulks als het type, de vertegenwoordigster van haar ras, in naam van haar rasgenoten. Haar voorbeeld navolgend, aanvaardden dezen het woord van Jezus en verzadigden de honger en dorst die Hij naar hun zaligheid had. Fascikel 15 821