hem nogmaals zijn zucht naar wonderen om er anderen mee te plagen en zei : “Ik zou de jongen niet genezen hebben, indien het geloof van de bode niet zo sterk en onweerstaanbaar was geweest.” En hierop zette Jezus zijn weg voort. 570. Serobabel had een groot feestmaal laten aanrichten. Alle arbeiders en dienstknechten in zijn vele omliggende tuinen waren erop uitgenodigd. Het wonder was reeds aan allen bekend en allen waren zeer onder de indruk. Gedurende de maaltijd hief de hele familie, het dienstpersoneel en vele armen, aan wie geschenken uitgedeeld werden, in de voorzaal een lofzang aan. Ja, reeds in de vroege morgen was het gerucht van het wonder door geheel Kafarnaüm verspreid. Serobabel zond er het bericht van aan Jezus’ Moeder en aan de apostelen, die ik allen weer in hun visserij aan het werk zag. Ik zag ook dat de tijding gebracht werd aan de schoonmoeder van Petrus, die nu ook juist ziek te bed lag. Jezus ging niet in Kafarnaüm zelf (Serobabels huis lag aan de zuidkant), maar met een draai om of langs de stad begaf Hij zich naar de woning van zijn Moeder. Hier vond Hij verzameld een vijftal vrouwen en de apostelen Petrus, Andreas, Jakobus en Joannes. Vol vreugde over zijn aankomst en wonderen gingen zij Hem tegemoet. Jezus nam hier een maaltijd en begaf zich dan aanstonds met de leerlingen ten sabbat naar Kafarnaüm. De vrouwen bleven thuis. Er was een grote toeloop van volk en van zieken. Bij zijn aankomst liepen en schreeuwden de bezetenen in de straten; Hij legde hun het zwijgen op en ging tussen hen door naar de synagoge. 571. Na het openingsgebed werd een hardnekkige Farizeeër, met name Manasse, afgeroepen; het was zijn beurt om een voorlezing te Fascikel 15 867