Aan de westkant van Oreimeh voorzag het kanaal de Romeinse  baden van water.  Deze baden zijn teruggevonden; ze lagen, volgens  K. aan de noordkant van Betsaïda, zodat er geen twijfel meer kan  bestaan nopens zijn juiste ligging.    Luisteren wij nu verder naar de zienster:   In zijn lering had Jezus het over de tienden. De leerlingen oefenden kritiek uit op de onrechtvaardigheden, waartoe de tienden te Jeruzalem aanleiding gaven en vroegen Jezus of ze, volgens Hem, niet beter afgeschaft werden. Hij antwoordde hun dat God bevolen had het 10e deel van alle vruchten aan de tempel en zijn dienstpersoneel af te staan, opdat de mensen nooit uit het oog zouden verliezen dat zij slechts de gebruikers en niet de eigenaars ervan waren. Zelfs van de tuingroenten moest men het 10e deel aan God geven, ter beoefening van de zelfverloochening (Lev. 27, 30-34; Num. 18, 21-30). De leerlingen brachten het gesprek ook op Samaria. Het was hun leed, bekenden zij, dat zij door hun gezeur zijn afreis uit dit land misschien verhaast hadden; zij hadden niet vermoed dat de inwoners er zo begerig waren naar zijn leer en die zo goed in zich opgenomen hadden; zonder hun aandringen zou Hij daar wellicht langer gebleven zijn. Maar Jezus stelde hen gerust met te zeggen dat de 2 dagen, die Hij er vertoefd had, toereikend geweest waren voor zijn doel. “De Sikemieten, voegde Hij er aan toe, hebben warm bloed en zijn zeer ontvlambaar, maar van de thans bekeerden, zullen er wellicht nog geen twintig standvastig blijven; Ik laat de toekomstige oogst aan u over.” De leerlingen waren ook nog onder de indruk van zijn laatste onderrichting (over de naastenliefde) en spraken dus verder met groot medelijden over de Samaritanen; zij herhaalden tot hun lof Fascikel 15 882