oever stonden meerdere lichte aardhutten voor de vissers (cfr. fasc. 9, nr. 209). Jezus ging met zijn leerlingen afwaarts daarheen. (Daalden van de heuvel Oreimeh in het dal Tabiga af?). Op de schepen bevonden zich geen Joden, daar het een vastendag was, maar heidense slaven die visten, Zebedeüs was in een hut op de oever, Jezus zei hun op te houden met vissen en aan land te komen; zij gehoorzaamden en Hij onderrichtte hen. Daarna ging Hij nog langs de oever opwaarts. Het vissersrecht van Petrus omvat een terrein dat zich ongeveer een half uur langs de oever uitstrekt. Tussen Betsaïda en de ankerplaats van de schepen is een baai; hier monden een groot aantal beekjes in het Meer uit; het zijn vertakkingen van de kleine rivier, die van Kafarnaüm (de w. Djamoes), door het kleine dal of vlakte vloeit en verscheidene andere bronnen (vlietjes) opneemt; deze rivier vormt een grote vijver vóór Kafarnaüm. Jezus ging niet in Betsaïda, maar zij wendden zich naar het westen, en gingen dan aan de noordkant van het dal tot het huis van Petrus, dat aan de oostkant staat van dezelfde heuvel, aan welks westkant (doch meer zuidelijk) het huis van Maria gelegen is. 578. Jezus ging met Petrus in het huis, waar Maria en de andere H. Vrouwen uit het gewest en ook die van Kana verzameld waren; de overige leerlingen gingen niet mee binnen; enige bleven in de nabijheid in de hof, andere gingen vooruit naar het huis van Maria. Terwijl Petrus met Jezus in het huis ging, zei hij Hem: “Meester, we hebben een vastendag gehad, maar Gij hebt ons verzadigd.” Het huis van Petrus was zeer gerievig ingericht, met voorhof en tuin en een plat dak, waarop men kon wandelen. Van het dakterras had men een schoon uitzicht op het Meer. Ik zag de stiefdochter van Petrus niet, evenmin zijn stiefzonen; zij schenen Fascikel 15 886