Toen rolde Hij het boek dicht, gaf het aan de beambte terug en ging zitten, Aller ogen waren in de synagoge op Hem gevestigd. Nu ving Hij aan en sprak tot hen: “Heden is dit schriftwoord dat Gij gehoord hebt, vervuld.” Allen betuigden Hem bijval, en stonden verbaasd over de lieflijke woorden, die er vloeiden uit zijn mond.” Tot hier de 1e helft van Lukas’ verhaal; het geeft de scene weer die Katarina ons geschilderd heeft vrijdagavond op de opening van de sabbat. Lukas vervolgt: “En ze zeiden: “is dit niet de zoon van Jozef?”” Deze woorden vertolken nog hun verbazing, maar we bemerken reeds een zweem van afgunst die wakker wordt. Ze zijn een soort overgang, want nu slaat hun eerste bewondering over in antipathie en eindelijk in haat en dit ziet men bij Katarina de volgende avond gebeuren. Lukas vertelt dit in de 2e helft van zijn verslag: ”Hij sprak tot hen: “ge zult me zeker dit spreekwoord doen horen: geneesheer, genees uzelf. Doe ook hier, in uw vaderstad wat, naar we vernamen, in Kafarnaüm is geschied. Voorwaar, Ik zeg u: geen profeet wordt in zijn eigen vaderstad erkend. Voorwaar! Ik zeg u: er waren vele weduwen in Israël in de dagen van Elias, toen de hemel drie jaar en zes maand gesloten bleef, zodat er over heel het land grote hongersnood heerste; en toch tot geen van hen werd Elias gezonden, tenzij tot de weduwe van Sarepta van Sidonië. Ook waren er vele melaatsen in Israël in de tijd van de profeet Elizeüs, en toch werd geen van hen gereinigd, behalve Naäman de Syriër.” Toen ze dit hoorden, werden allen in de synagoge woedend; ze sprongen op, wierpen Hem de stad uit, voerden Hem naar de rand van de berg, waarop hun stad was gebouwd, om Hem naar beneden te storten. Maar Hij ging midden door hen heen en vertrok.” (Lk. 4, 16-27). *** Men ziet welk een schoon licht K.’s verhalen op de evangeliën werpen; we hebben geen andere uitleg van exegeten nodig, uitleg die overigens de bal niet zelden misslaat. Fascikel 15 916