gevend dat dit teken voor hen nog niet verstaanbaar was. Hij maande ze aan zich gelukkig te achten, de tijd te beleven, waarnaar de oudvaders en profeten zolang verzucht hadden. Hij sprak ook over de vervolgingen en het lijden van de Messias, en legde hun in dit verband schriftuurpassages uit. Hij bepaalde voorop ook een tijd – het was, zo meen ik, het naaste loofhuttenfeest – (beter: onder het octaaf van het 2e volgend loofhuttenfeest, zie nr. 1481, enz.) en zei hun, acht te geven op hetgeen dan in Jericho zou geschieden; ik meen dat Hij verscheidene wonderen voorzegde, ook de genezing van blinden (die daar geschieden zou). De dochters zaten in de school op de vloer (cfr. fasc. 12, nr. 394), met de benen gekruist onder het lijf en dikwijls ook ter afwisseling met een knie opgeheven; zij hadden elk een bankje naast zich, dat een hoek vormde. Fascikel 17 1085