Die verwantschap dezer herbergbestuurders met Jezus was slechts aan weinige familieleden bekend. De Joden zochten zulke schande liefderijk te bedekken, maar de vruchten van zulke vergrijpen bleven toch altijd ongeziene minderwaardige mensen. Gedurende zijn verblijf hier sprak Jezus meermalen met deze echtgenoten afzonderlijk. (cfr. fasc. 1, nr. 13). Hier waren nu 10 Joannes-leerlingen, onder wie ‐ Mattias of Matteüs van Kleofas en zijn twee broeders Jakob en Sadok, alsook ‐ Azor van de Kleofas van Emmaüs en Judas Barsabas. Tien andere waren met Lazarus uit Jeruzalem en Betanië gekomen. Kleofas van Emmaüs is pas in Jezus’ allerlaatste dagen definitief een meetrekkend leerling geworden, maar Hij was de Heer reeds zeer verkleefd; dikwijls sprak hij over Hem met Jozef van Arimatea en hij betaalde ook in de onkosten voor de herbergen. Alle aanwezige vrienden en leerlingen aten en sliepen met Jezus in de nieuw ingerichte herberg. Door de zorgen van Lazarus en de H. Vrouwen was de herberg van het nodige huisraad voorzien, en waren er deksels, tapijten, bedden, schermwanden, sandalen en allerlei kledingstukken in voorraad. Marta had nabij de woestijn van Jericho (die zich tot tegen Betanië uitstrekte), een huis vol vrouwen, die al zulke voorwerpen ten dienste van Jezus vervaardigden; zij had daar woning en arbeid verschaft aan menige arme weduwe en gevallen vrouw die nu boetvaardigheid wilde doen en zich op een beter leven verlangde toe te leggen; zij bezorgde hun gepast werk, maar dit alles geschiedde in stilte en zonder ophef of ruchtbaarheid. Het was geen kleinigheid zo vele herbergen voor zo vele mensen van het nodige te voorzien, er gedurig een oog op te houden en er boden naartoe te zenden en zelfs in eigen persoon alles te gaan nazien. Fascikel 17 1095