van stad tot stad, van dorp tot dorp, predik, troost en genees, en dit lijkt u evenmin behoorlijk. Wat voor een Messias wilt gij dan? Iedereen wil er een volgens zijn eigen goeddunken; ge zijt als straatjongens, van wie ieder zich een eigen blaasinstrument maakt: de ene een gerolde hoorn van boomschors of bast met diepe, lage tonen, de andere een rieten fluit met hoge, fijne geluiden.” En verder noemde Hij allerlei jongensspeelgoed; ieder jongen wilde dat men in ZIJN toon zong, omdat hij geen ander dan zijn eigen instrument voor goed hield. (Brentano zegt in nota dat wij hier, spijts een grote gelijkheid, niet te  doen hebben met de passage uit Lukas, 7, 18‐35.    Immers, Jezus heeft dikwijls dezelfde leringen, parabels,  voorbeelden en gelijkenissen herhaald, hoewel vaak in een volgens  de omstandigheden gewijzigde vorm. – Naar K. Emmerick.)   Wanneer Jezus tegen de avond uit de synagoge kwam, was een grote menigte zieken er vóór verzameld. Vele lagen op draagbedden, waarboven tentdoek gespannen was. Van zijn leerlingen vergezeld ging Jezus van de een tot de andere en genas hen. Nu en dan trof Hij ook bezetenen aan, die raasden en Hem aanschreeuwden. Terwijl Hij voorbij hen kwam, beval Hij hun te zwijgen en alleen hierdoor waren zij genezen. Hier waren lammen, teringlijders, waterzuchtigen met grote kliergezwellen aan de hals, doven en stommen. Hij genas hen één voor één met handoplegging, maar Hij raakte hen op verschillende wijzen aan. Sommige waren aanstonds volkomen genezen, maar nog wat zwak; anderen voelden zich zeer verlicht en de genezing volgde spoedig, alles overeenkomstig de aard van de kwaal en de gemoedsgesteldheid van de zieke. Fascikel 17 1114