Jezus begaf zich hierop met de leerlingen en Farizeeën, vergezeld en gevolgd door al het volk, door de stad opwaarts naar de leer- plaats of leerstoel van Joannes op de heuveltop (niveau: 710 m). Deze leerplaats was in het midden (in een kratervormige verdieping, nr. 513) van de heuveltop. Deze was door mosbegroeide wallen omgeven (nl. de grondmuren van het tentkasteel van Melchisedek). Ook enige aanzienlijke gebouwen stonden er om heen. Op deze heuvel en wel aan de kant langs waar zij aankwamen, stond ook o.m. het bouwvallige, halfverwoeste kasteel waarvan Herodes een toren bewoond had, wanneer hij naar Joannes’ prediking was komen luisteren. De gehele heuvelrand was reeds met een wachtende menigte bedekt en Jezus besteeg de leerheuvel van Joannes, die met een langs alle kanten open tent overspannen was. Hij hield nu een grote leerrede waarin Hij sprak over de barmhartigheid van God jegens de mensen, en heel in het bijzonder jegens zijn volk. De gehele Schrift doorlopend, toonde Hij Gods leiding aan en wees op de beloften, waarvan Hij de vervulling bewees in de tegenwoordige tijd. Nochtans sprak Hij niet zo duidelijk uit als te Bezek dat Hij de Messias was; Hij handelde ook over Joannes, zijn werkzaamheid en gevangenschap. Om Hem beter te kunnen horen, wisselden de aanwezigen af en toe van plaats met elkaar en dan kwamen de achterste naar voren. Hij vroeg ook aan enige scharen waarom zij gedoopt wilden worden, waarom zij tot nog toe gewacht hadden en wat zij met de doop beoogden? Hij deelde hen in klassen in, waarvan de ene spoediger, de andere na grondiger onderricht te zijn, later gedoopt mochten worden. Fascikel 17 1124