bekken lag ingesloten in de rand of wand van een hoge, omringende grond die zich tot de takken van de boom verhief. Zo kon men van buiten uit niet gezien worden en aan de voet van de eik als onder een wijds gewelf, dat door de takken gevormd was, voelde men zich geborgen. De stam van die eik geleek op meerdere samengebundelde vergroeide stammen en zag er uit als een pijlerbundel. De grond was harde rots. In de wal of wanden rondom waren holen (silo’s), waarin het graan in basten vaten bewaard werd. Hij dorste het graan met een rol of rollende balk, die om de boom op wielen draaide, en aan die ronde balk waren houten blokken of hamers, die op- en neergingen. Boven in de boom was een zitplaats van waar men ver in het rond kon zien. Hier was het dat Gideon een witte jongeling of engel zitten vond op een steen bij de eik. *** Nota van Brentano. – Het verhaal dat K. nu van Gideons geschiedenis  deed, verschilde alleen hierin van het schriftuurverhaal, dat Gideon, naar  haar zeggen, de engel een hele dag liet wachten, eer hij met het offer  teruggekeerd was (Recht. 6, 19).    Het verwoeste heilig bos van Baal (Recht. 6, 25) bestond uit een groep  bomen.    Vooral verheugde K. zich over het antwoord van Joa aan de  afgodendienaars, die Gideons uitlevering eisten (Recht. 6, 30‐31).    Het vervolg dat zij gedeeltelijk niet zag, sloeg zij over tot aan de inval  van Gideon met 300 man in het leger van de Midianieten, en deze inval  vertelde zij als volgt (zie even verder).      Bij deze nota van Brentano voegen wij nog de volgende:   Dat Gideon in Oostjordaanland van Azo uit zijn inval deed, is wel in strijd  met de algemene interpretatie der exegeten, die de inval ten westen  van de Jordaan lokaliseren in de buurt van Jizreël, maar zie de  Fascikel 17 1186