Jezus te Betaramfta-Julias. 711. 19 september. – Na in Efron nog genezingen bewerkt te hebben, is Jezus met zijn leerlingen en verscheidene Rekabieten ongeveer 5 uren noordoostwaarts naar Betaramfta-Julias gegaan, een schone, hooggelegen stad. Onderweg heeft Hij nog bij een metaalmijn geleerd, waar het erts, dat men in Efron verwerkt, wordt uitgegraven. Ook te Betaramfta woonden Rekabieten en onder hen waren zelfs priesters. Die van Efron schenen mij onder deze te staan. De stad is groot en ligt uitgestrekt om de berg345. Het westelijk gedeelte is door Joden bewoond, het oostelijk gedeelte en een deel 345 Betaramfta (bijgenaamd Julias) = Ramta = er-Remtheh. – In de VOORREDE nr. 4 is Betaramfta als voorbeeld genomen van wijzigingen die een oude naam kan ondergaan, terwijl het toch dezelfde naam blijft. Uit deze name zijn weggevallen a) ‘BET’; b) de voorgeplaatste ‘A’; c) de ‘F’, die welluidendheidshalve in de naam ingevoegd werd. Dan blijft over de essentiële naam ‘Ramta’, wat de Aramese vorm is van ‘Rama’, d.i. ‘hoogte’. De naam ‘Ramta’ vinden we perfect terug in de Arabische naam ‘Remtheh’, de naam van een op een hoogte gelegen stad of dorp op de door K. aangeduide plaats, 8 uren ten oostzuidoosten van het Meer van Gennezaret en 5 uren (altijd in rechte lijn) ten oostnoordoosten van Efron. Het niveau van de heuveltop is 554 m: de brede kalkheuvel is met oude waterbakken en grotten doorboord. De huizen zijn gebouwd met grote, mooie basaltstenen die van oude gebouwen afkomstig zijn. De oudheid van de plaats is duidelijk. Toch heeft, in zover ik weet, nog niemand eraan gedacht Betaramfta met er-Remtheh te identificeren. Fascikel 17 1197