Was het niet geweest van dat hatelijk martelen van de dieren en van dat afschuwelijk afgodsbeeld, ik zou een zeer groot behagen gevonden hebben in de vlugheid en geoefendheid in het spel van die dochters. Het feest duurde tot ‘s avonds en met het verschijnen van de maan werden de dieren geofferd. ‘s Avonds was de gehele tempel en het kasteel van Abigaïl vol fakkellicht. Jezus leraarde nog na de maaltijd en vele heidenen bekeerden zich en gingen zich naar Ennon laten dopen. ‘s Avonds zag ik Jezus nog bij het fakkellicht de bergtop beklimmen en zich met Abigaïl in een voorzaal van haar kasteel onderhouden. Tussen open zuilen had de zaal uitzicht op een voorhof. Enige beambten van Filippus waren bij haar en sloegen haar gedurig gade. Hierdoor was zij in al haar handelingen zeer gehinderd en zij gaf de Heer haar verlegenheid te verstaan door een oogslag die zij op die mannen wierp. Maar Jezus kende geheel haar binnenste en ook de controle die haar vrijheid aan banden legde; Hij had medelijden met haar. Zij vroeg of er nog mogelijkheid was voor haar zich met God te verzoenen. Een doorn, bekende zij, pijnigde haar onophoudelijk; haar echtbreuk jegens haar wettige man en zijn dood, die er het gevolg van was geweest. Jezus troostte haar en verzekerde haar dat haar zonden vergeven waren, dat zij doorgaan moest met goede werken te verrichten, in haar besluit en in het gebed moest volharden. Zij was van het geslacht der Jebusieten. Deze heidenen plachten hun mismaakte kinderen te laten omkomen; ze waren ook zeer bijgelovig omtrent geboortetekens. Fascikel 17 1213