Mozes in de laatste nacht de plaats van de mummie of het gebalsemde lijk van Jozef; zij had, ik weet niet welke, verwantschap met de Israëlieten; men noemde haar Segola352. Een dochter van deze Segola was een bijvrouw van de hogepriester Aäron, maar hij scheidde van haar, hoewel zij kinderen hadden, en huwde Elisabet, een dochter van Aminadab uit de stam van Juda (Ex. 6, 23; Num. 2, 3). Met deze Aminadab had de afgedankte vrouw een betrekking die ik nu niet meer weet. 352 Segola, Farao’s dochter uit een Israëlietische moeder. Bij Katarina’s mededelingen aangaande deze Egyptische sibylle past weerom de opmerking die we reeds plaatsten in fasc. 3, nr. 76, voetnoot 169, voorlaatste alinea. Inderdaad, zijn sommige elementen uit die mededelingen ook terug te vinden in de apokriefen of pseudepigrafen van oud en nieuw testament, maar altijd vertelt Katarina de feiten op haar eigen oorspronkelijke manier, zodat haar verhaal niet zelden verrassend eenvoudig sommige Bijbelse problemen opheldert. Ook hier schijnt zo iets weerom het geval te zijn met een duistere tekst in I Kron. 4, 18. De joodse Aggadah, de Moslim-Koran en nog oudere Arabische dichters (b.v. Umajja ibn Abi al-Salt) vertellen ons dat Asiya, een van de harem- vrouwen van de Farao, een nicht was van Amram, vader van Aäron en Mozes (= vader van Musa en Harun) , en dat Amram, leider van heel Israël, zelf een hoog ambt bekleedde aan het koninklijk Hof, namelijk, bij de lijfwacht van de Farao. Ook de Midianietische Sjeick (prins-priester) Jethro was lid van Farao’s Hogeraad, en trachtte, samen met prinses Segola, het lot van de Israëlieten te verlichten. Hij viel echter in ongenade en moest zich van het koninklijk Hof verwijderen. Segola’s dochter, die eerst getrouwd was met Aäron, trok bij de Uittocht mee met de Israëlieten en hertrouwde naderhand met iemand uit de omgeving van de Judese stamvorst Aminadab, voorvader, volgens Matt. 1, 4 en Lukas 3, 33, van Jezus Christus. En zo krijgen we waarschijnlijk de meest eenvoudige verklaring voor de volgende moeilijke schriftuurplaats: “Bethia = Farao’s (klein-)dochter, werd de vrouw van Mered (die was uit de stam Juda en uit de familie van Kaleb); ze werd de moeder van de Keniet Heber.” (I Kron. 4, 18). Fascikel 17 1220