Genezingen. 721. 24 september = 3 Tisri; vastendag. – Heden morgen zag ik de levieten Jezus brengen op een groot binnenplein, dat met cellen ombouwd was. Daar werden doofstommen en blinden als in een hospitaal verpleegd. Er waren oppassers en een paar mannen als artsen bij hen. De patiënten waren vanaf hun geboorte doofstom en blind; het waren gedeeltelijk reeds ouden van dagen en hun getal beliep wellicht de twintig. Over de gewoonte om op de graven op zulk een manier te gaan bidden, het volgende als illustratie of een vergelijking; het komt uit het boek ‘Augustinus’ van Louis Bertrand, blz. 23-24, maar is hier verkort weergegeven: “Geregeld bezocht Monika de christenbegraafplaats of een martelarenkapel, zoals er talrijke waren; ze nam in een kabas wat mondvoorraad mee en trof daar altijd vriendinnen aan. Men zette zich rond de grafstenen neer en sprak de mondvoorraad aan; men at en dronk in godvruchtige stemming ter ere van de martelaren en schonk dan het overschot van de mondvoorraad aan behoeftigen. Dit was bij de christenen niet anders dan een overblijfsel van heidens bijgeloof ... Dit gebruik leeft nog voort: elke vrijdag gaan de mohammedaanse vrouwen van Afrika nog altijd de begraafplaatsen van de maraboets of hun gedachteniskapellen bezoeken; men gaat rond de grafstenen in de schaduw van cipressen of eucalyptussen neerzitten, snoept er van allerlei lekkernijen en door de vrouwen wordt er hartelijk gebabbeld en gelachen; maar Monika was hierbij altijd ernstig en vroom, en vond er zelfs geen gelegenheid in tot verstrooiing …”. *** De zienster vermeldt een enig schone begraafplaats. Nu, 2 uren ten zuidoosten van tell Abil tekenen de kaarten aan: ‘el Moegheijir’. Deze Arabische naam betekent: ‘grot of grotten’. Waar men op een kaart deze veel voorkomende naam vindt, kan men zonder aarzelen aannemen dat daar voorname grotten voorhanden zijn. Dezelfde naam vindt men nog 4 km ten zuidzuidwesten van tell Abil. Fascikel 17 1222