De mannen en jongelingen gingen daarop gescheiden in het bad, en zo ook de vrouwen, eveneens gescheiden van de jonge dochters. Maar de ouderlingen bleven thuis. Eerst nadat de anderen thuis gekomen waren, gingen om de middag de oude mannen en vrouwen van de stad met elkaar naar een lustplaats, die zij bij de stad hadden; ze leidden elkander voort; er waren zulke hoogbejaarde en afgeleefde oudjes bij, dat ze door twee personen ondersteund moesten worden. Ik zag Jezus met de leerlingen en Rekabieten en enige burgers uit de stad op de westelijke hoogten van het gebergte, wel in de omtrek van een uur, tussen wijnbergen wandelen, waar Hij hen onderrichtte. Er waren op dat gebergte tot bij Gadara vele heuvelen, waarvan er vele natuurlijk waren en andere bestonden uit kunstmatig opgeworpen steenhopen. Hieromheen waren de wijnstokken geplant; hun stammen waren wel een arm dik en stonden tamelijk ver van elkander, maar hun takken strekten zij zeer ver uit. De druiventrossen waren niet zelden een arm lang en hadden bessen zo groot als onze pruimen. De bladeren waren eveneens groter dan bij ons, doch klein in evenredigheid met de druiven. De levieten vroegen Jezus om uitleg over menige plaats uit de psalmen, die op de Messias betrekking hadden. Zij zeiden “Ge zijt gewis de naaste bij de Messias, Gij zult het ons kunnen zeggen.” Het was ondermeer de plaats: Dixit Dominus Domino meo, en dan nog een plaats waarin iets voorkomt van wijn in bloed veranderd. Wellicht de passage, noteert Brentano tussen haakjes, uit Jesaja 63,  1‐6, van de met bloed besprengde wijnperser, die de volgende sabbat  te Gadara voorgelezen zou worden, maar zij was, helaas! het meeste  er van vergeten.   Fascikel 17 1228