insect als heilig beschouwd en druk vereerd.  Hier hielden er de boze  geesten zich in op, naar Katarina zag, en daarom vluchtten en vlogen  deze diertjes bij het naderen van Jezus onmiddellijk weg.   In haar leven werd K. door al wat heilig is aangetrokken, van al wat  zondig is, afgestoten.  Vandaar de afschuw die deze afgodisch‐heilige  dieren hier inboezemden.      Enkele wetenswaardige bijzonderheden over die insecten:   Ze speelden een grote rol in het godsdienstig, cultureel en kunstleven  van de volken in het nabije Oosten, vooral van de Egyptenaren.   Skarabee‐beeldjes werden als amuletten of onderpanden van goddelijke  bescherming gedragen.  Zegels, stempels hadden aan hun bovenkant de  vorm van zulk een kever.  Ten gevolge daarvan werden stempels ook  skarabee genoemd.    In eindeloos getal werden ze teruggevonden in Egypte, Palestina en het  hele Oosten; ze zijn uit allerlei soorten van materie gemaakt en dragen  op hun ondervlak de naam van een Farao of ook emblemen in  beeldschrift.   In Egypte en Palestina krioelt het van die insecten: het klimaat  begunstigt hun vermenigvuldiging; ze gelijken op onze meikevers, maar  zijn groter, kunnen zelfs de lengte van 5 cm bereiken.  Boven de  vliegvleugels hebben ze ook schildvleugels; de pootjes eindigen stekelig,  met een soort tang; ze hebben een buikig lichaam en korte voelhorens.   Onder de meer dan 400 variëteiten, trekken enige de aandacht door hun  schitterende metaalglanzige kleuren.    Op te merken valt ook dat de afgod hier weer onder een boom staat (zie  fasc. 5, nr. 131, voetnoot 293).  Straks beschrijft K. dit gedierte.   Fascikel 18 1247