de vervolgingen tegen Jezus en raadde Hem aan nog niet naar Jeruzalem te gaan, omdat men Hem daar wilde doden. Dit horend schrokken de mensen die zich rondom hen in groten getale verzameld hadden. Jezus vroeg hem of hij dan de loofhutten van Israël, de bergen, de Jordaan en zijn ouders en vrienden, de tempel en de heilige stad, meer nog, of hij Hemzelf, Jezus die vóór hem stond, wenste te zien? De blinde antwoordde dat hij Hem zag en hij beschreef Jezus gestalte en kleding; hij zei dat hij Hem gezien had, zodra Hij genaderd was. “Ja, sprak hij, ook al het overige verlang ik te zien en ik weet dat Gij mij kunt ziende maken, indien Gij wilt.” 758. Hierop legde Jezus hem de hand op het voorhoofd, bad, en tekende met de duim een kruis op zijn gesloten oogschelen en schoof die met de duim naar omhoog en open. Toen wierp de blinde zijn brede doek van hoofd en schouders, zag vol verbazing vreugdig rond en riep: “Groot zijn de werken van de Almachtige!” En hij wierp zich voor Jezus neer, die hem zegende. De Farizeeën zwegen; de bloedverwanten van de blinde namen hem in hun midden; velen onder het volk hieven psalmen aan en de blinde, die steeds in een helderziende toestand was, sprak een profetische lofzang uit over Jezus, de vervulling van de Belofte, enz. Jezus begaf zich vervolgens in de stad en genas nog vele zieken en ook blinden, die tussen de huizen en de stadswallen woonden. Vóór de stad in de loofhutten had men Hem de voeten gewassen en een verversing aangeboden. In zijn helderziendheid beschreef de gewezen blinde Jezus’ gehele levensweg; hij maakte gewag van de Jordaan, van de H. Geest die over Jezus neergedaald was en van de stem uit de hemel. Fascikel 18 1321