Jezus antwoordde dat de Geest Gods eerst in Babylon, bij de rivier Chobar in hem gekomen was, toen hij iets moest verslinden. Jezus bracht de Farizeeën tenslotte geheel tot zwijgen. (Hierbij kreeg K. het grote visioen van Ezekiël geheel te zien, maar kon het niet verhalen. Zie Ezek. 1-2, 8-9; 3, 1-3). In de volgende voetnoot zegt K. dat dezelfde Farizeeën zich venijnig over Ezekiël uitlieten, deze profeet verachtten en zeiden: “hij is een knecht van Jeremias geweest en heeft in de profetenschool zeer verkeerde, duistere dromen gehad, die falikant uitgekomen zijn, enz.” Om al deze en meer andere redenen, minachtten zij hem. Hoe treffend komt dit alles overeen met wat wij bij de exegeten over Ezekiël lezen, b.v. in Dictionnaire historique de la Bible (Migne), bij de naam Ezekiël: “De Joden hebben zich zeer misprijzend over hem uitgelaten; ze hebben hem een dienaar van Jeremias genoemd en beweerd dat zijn tijdgenoten hem bespot en uitgelachen hebben, zodat hij de bijnaam ‘zoon van Buzi’, d.i. ‘zoon der verachting’ kreeg; zij beschuldigden hem dingen geleerd te hebben die in strijd zijn met de Wet van Mozes, b.v. inzake offeranden. Hij leerde dat de kinderen niet de straf voor de zonden van hun ouders of voorvaderen moeten dragen, terwijl de zonden, volgens Mozes, overgaan op de kinderen en gestraft worden tot in het 3e en 4e geslacht. Eenmaal beraadslaagde het Sanhedrin of zijn profetieën niet uit de lijst van de geïnspireerde boeken geschrapt dienden te worden. Dit voorstel beviel aan de meeste raadsleden en zou uitgevoerd geworden zijn, was niet de rabbijn Chananias ben Ezekiah tussen beide gekomen met het betoog dat veel tegenspraak weggewerkt kon worden en bovendien dat weldra Elias op aarde zou weerkeren om het Messiaans tijdperk aan te kondigen en dan alle problemen opgehelderd zouden worden.” Dit betoog doet ons denken aan de Samaritaanse vrouw die eveneens in de mening verkeerde dat de Messias bij zijn komst alle religieuze geschilpunten zou beslechten. Uitvoeriger wordt over deze Ezekiël-kwestie uitgeweid in de Encyclopaedia Judaïca, Ezekiël, T. 6, kol. 1094. Dit punt wordt ook aangeraakt in D.B. Ezechiël, col. 2159. Uit dit alles is af te leiden hoe reëel en historisch juist de visioenen van onze K. zijn. Wat zij echter meedeelt, zijn maar ‘trekken’. Fascikel 18 1329