Er werd in alle rollen gelezen en vervolgens de rol van de Wet rondgedragen en iedereen las daar nog iets uit. Er werd hierna nog een maaltijd gehouden in het feesthuis, waarbij ook lammeren op de tafel kwamen. Ook hebben zij nog esrog-appelen gegeten, die men op het feest gebruikt had; ze waren met iets toebereid; elke appel was in 5 delen gesneden en deze waren met een rode draad weer tot en gehele appel tezamen gebonden of genaaid. Vijf personen aten steeds aan een appel. De spijzen werden klaargemaakt door sabbatdienaren die geen Joden, maar een soort slaven waren. 766. 14 oktober = 23 Tisri; Vreugdefeest om de Wet. – In de voormiddag ging Jezus van huis tot huis om de inwoners met weinige woorden tegen de win- en hebzucht, (strijdig met de Wet) te vermanen en hen tot zijn lering in de synagoge uit te nodigen. Hij stuurde hun allen tevens ook een soort van gelukwens toe als slot van het feest (van Loofhutten). De mensen waren hier zo woekerachtig en ruw, dat men hen voor niet beter dan tollenaars hield; toch hadden zij zich een weinig verbeterd. In de namiddag werden de takken van de loofhutten door de jongens in een optocht tot vóór de synagoge gebracht, op een hoop gesmeten en in brand gestoken. De Joden sloegen aandachtig het oplaaien van de vlammen gade en besloten daaruit tot allerlei geluk of ongeluk. Jezus leerde daarna nog in de synagoge over het geluk van Adam in het paradijs, over zijn val en de belofte van een Verlosser (Gen. 2-3), en ook uit Josuë. Hij gebruikte hier ook weer het beeld van de leliën van het veld, die niet spinnen en toch heerlijk gekleed zijn, van de raven die niet zaaien en toch het nodige hebben, enz. (cfr. Mt. 6, 24-34). Fascikel 18 1338