zou gekomen zijn, in plaats van bij hun onbeschaafde onderontwikkelde buren, op wie zij met minachting neerzagen. ‘s Middags keerde Jezus met een talrijk geleide naar de bron vóór Mikmetat terug en bereidde hier een aantal mensen tot de doop voor. Velen bekenden hun zonden in het algemeen (dus ook openlijk); vele anderen traden met Jezus alleen ter zijde en legden Hem in het geheim een gedetailleerde bekentenis van hun zonden af (cfr. nr. 744, voetnoot 376), en vroegen Hem om een boetpleging en vergiffenis. De dopers waren, naar ik meen, Saturninus en Judas Barsabas; andere leerlingen legden de handen op (als peters). De doop geschiedde in een grote badvijver. Na de doop nam Jezus een kleine maaltijd en zij gingen vervolgens ten sabbat naar Aser. Hier leerde Jezus uit Genesis, 18, 23, over de verdelging van Sodoma en Gomorra en hield een striemende boetepreek. Ook weidde Hij uit over de wonderwerken van Elizeüs (II Kon. 2-8). De Farizeeën waren volstrekt niet tevreden met Hem, want gedurende de daarna gehouden maaltijd sprak Hij ondermeer ook daarover dat zij de tollenaars verachtten en nochtans alleen hierin van hen verschilden, dat zij meer omzichtig, geniepig, bedekt en schijnheilig hun woeker bedreven, (terwijl de tollenaars hun winzucht toch niet met de dekmantel van de godsvrucht camoufleerden). Jezus overnachtte hij Obed. Fascikel 18 1389