zijn oorsprong, vervloekt heeft. (Over rechtmatige vervloekingen en hun gevolgen plaatsen wij later bij nr. 1337 een ernstige nota). 801. Judas bezat enig vermogen van zijn natuurlijke vader; hij was zeer bijdehand en had zowat van alles enige kennis. Na de dood van zijn ouders woonde hij meest te Iskariot bij zijn oom Simeon, een landbouwer en huidenvetter en hij stond hem bij het werk ter zijde. Overigens was hij op dit ogenblik in de grond nog geen booswicht, maar praatziek, onstandvastig, eergierig en geldzuchtig; hij was niet bedorven of ongodsdienstig, ja, hij onderhield behoorlijk alle joodse gebruiken. Het beeld dat ik van hem heb, is dat van een mens, die zich even goed tot het beste als tot het slechtste kon lenen. Bij al zijn behendigheid, vriendelijkheid en bevalligheid lag op zijn aangezicht een treurige, duistere uitdrukking; dit was het gevolg van zijn hebzucht, zijn begeerte en geheime afgunst, zelfs op de deugden van anderen. Bij de voorgaande diepe ontleding van Judas’ karakter, voegen wij  nog de volgende uitlating van de zienster.  Deze had zij anderhalf jaar  vroeger, op 21 februari 1821 gedaan.    Steeds had de ongelukkige apostel haar een groot medelijden  ingeboezemd.   Judas is een gedrongen, niet grote kerel geweest, zeer dienstvaardig, behendig en spraakzaam; hij is niet eigenlijk lelijk geweest, maar had in zijn gelaat enerzijds iets vriendelijks en vleiends, anderzijds iets weerzinwekkends en laags; zijn ouders deugden niet; zijn moeder ontving hem in echtbreuk; haar echte man had in zijn naam iets van Beël; het deed denken aan iets duivels (Beël is de Assyrisch-Chaldese vorm van Baäl, de voornaamste afgod van de Feniciërs, overal in het Nabije Oosten vereerd.) Judas’ natuurlijke vader had nog iets goeds in zich en daarvan is iets in Judas gekomen. Toen hij later terugkwam tot zijn moeder, Fascikel 18 1405