laten bederven. Hij zei voluit dat zij die aldus handelden, geen aandeel aan zijn Rijk zouden bekomen. Hij ging vervolgens de berg af naar zijn herberg, die ongeveer een half uur van de leerplaats en even ver van de stad gelegen was. Langs de weg bevonden zich talrijke zieken van alle aard, die men op draagbedden onder tenten gebracht had en die nu daar op Hem wachtten. Onder hen waren er velen die vroeger bij zijn genezingen te laat gekomen waren; zij waren hier uit het gehele gewest verzameld en met troost en vermaning genas Jezus hen op verschillende manieren. Genezingen uit de verte. 805. Ook was hier (op deze weg) een heidense weduwe uit Naïm gekomen, die Laïs heette; zij wilde van Jezus de genezing afsmeken van haar beide dochters Sabia en Atalia; zij waren op de vreselijkste wijze door de duivel bezeten en zaten in kamers van hun huis te Naïm opgesloten. Ik heb die arme schepsels gezien; zij waren volkomen razend, werden somtijds heen en weer geslingerd en beten en sloegen rondom zich; men kon ze niet benaderen. Menigmaal lagen zij ook geheel bleek en van de krampen als ineengetrokken. Hun moeder was op ezels met dienstmeiden en knechten hierheen gekomen; zij wachtte vol verlangen op enige afstand, tot Jezus in haar nabijheid zou komen, maar telkens wendde Hij zich weer tot anderen; zij kon haar ongeduldig verlangen niet meer beteugelen en riep dikwijls: “Ach! Heer! erbarm U over mij.” Maar Jezus deed alsof Hij niets hoorde. De vrouwen naast haar zeiden dat zij toch beter zou roepen: “Erbarm U over mijn dochters”, aangezien haarzelf niets deerde, Fascikel 19 1414