van de huiden der geslachte dieren heidense slaven en ook nog andere geringe mensen van geminachte volksrassen gebruiken (b.v. afstammelingen der oude Kanaänieten), die ook te Meroz wonen, doch afgezonderd. Hier te Iskariot is niets dan leertouwerij en het schijnt mij toe dat de meeste huizen hier eigendom zijn van de oom van Judas, de oude Simeon. Judas opnieuw uitgebeeld. 810. Judas was zijn oude oom zeer gedienstig en hem nuttig in zijn lederhandel. Nu zond de oom hem eens met ezels uit om ruwe huiden te kopen, dan weer met bereid leder naar de zeesteden; hij was een bekwaam en listig makelaar en onderhandelaar. Hij was thans nog geen booswicht; had hij zich in kleine zaken overwonnen, het ware nooit zover met hem gekomen. De H. Maagd heeft hem zeer dikwijls gewaarschuwd; hij was zeer onstandvastig; hij kon een hevig berouw hebben, maar helaas! het was niet duurzaam. Steeds zat het wereldse rijk hem in het hoofd, en hoe onzekerder, hoe problematieker hem dit werd, des te begeriger begon hij geld te ontvreemden en te verzamelen. Eens hoopte hij een goede slag te slaan, maar hij was ten zeerste stank die dit bedrijf verspreidt, woonden de leerlooiers in afgelegen afgezonderde wijken. Dit beroep beschouwden de Joden als een verachtelijke en bijna onreine bezigheid.” (D.B. Corroyeur). Fascikel 19 1421