Salome ter sprake en keurden het onvoorwaardelijk af als onzinnig, omdat zulk een zieke oude man een jonge vrouw trouwde. Jezus antwoordde dat deze mensen uit gehoorzaamheid aan de Wet getrouwd waren en Hij vroeg hun hoe zij, die zo streng op de Wet gesteld waren, hen over die wetsgetrouwheid konden laken. Zij stelden de tegenvraag hoe Hij hier in dit geval een vervulling van de Wet wilde zien, aangezien zulk een ziek man, reeds boven de jaren, geen vrucht meer kon hebben en bijgevolg de Wet niet kon vervullen; hun omgang moest dus noodzakelijk ontaarden in een louter ergerlijke minnehandel. Jezus echter antwoordde hun: “Zijn geloof heeft hem de vrucht bewaard.” Voorts vroeg Hij hun of zij aan Gods almacht grenzen wilden stellen? Of deze zieke uit vleselijke lust of uit gehoorzaamheid aan de Wet dit huwelijk gesloten had? “Indien hij,” vervolgde Jezus, “op God betrouwd heeft en geloofd heeft dat God hem kan helpen (genezen en vrucht geven), dan heeft hij opperbest gehandeld; maar niet DIT is de oorzaak van uw misnoegdheid en kritiek, gij hebt gehoopt dat die familie zonder erfgenamen uitsterven zou en dat hun nalatenschap in uw handen terecht zou komen.” Ook noemde Hij nog vele andere deugdzame mensen, wier geloof met nakomelingschap beloond geworden Dezelfde of verwante uitdrukking treft men nog aan in de nrs. 803, 804, 810, 816, 1765; cfr. Hand. 8, 21; II Kor. 6, 15. De afstammelingen van de door de Farizeeën verdedigde Ketura behoorden niet tot het uitverkoren volk van God, dat van Sara stamde; wel kregen zij van Abraham bestaansmiddelen, doch zij waren geen erfgenamen en hadden geen recht op de beloften. Fascikel 19 1431