hij wilde Hem volgen en zijn wil en verlangens volbrengen; hij was door zijn prediking en de wonderen, die hij van Hem gezien had, overtuigd geworden; hij geloofde dat alles waar was wat Joannes en zij die hij onder zijn leerlingen kende, over Hem gezegd hadden. Hij bad Hem nu hem aan zijn Rijk deel te laten nemen. Jezus antwoordde dat Hij hem kende407 en geweten had dat hij tot Hem zou komen, maar Tomas wedervoer dat dit niet mogelijk was, aangezien hij te voren nooit aan zulk een stap had gedacht. “U moet weten, betoogde Tomas, dat ik van nature geen vriend van afzondering ben en eerst nu heb ik dit besluit genomen, omdat ik door uw wonderen overtuigd geworden ben.” Jezus antwoordde hem: “Je spreekt als Natanael; je houd je voor wijs en raaskalt; moet de tuinier niet de bomen van zijn hof, de wijngaardenier niet de druivenstammen kennen? En zal hij een wijnberg aanleggen en de arbeiders niet kennen, die hij daarin te werk wil stellen?” Hij voegde er nog een gelijkenis aan toe van het niet plukken van vijgen op doornen. Leerlingen van Joannes bij Jezus. Ook hadden hier 2 leerlingen van Joannes, door hun meester tot Jezus gezonden, een onderhoud met Hem. Te Meroz waren zij 407 Jezus kende Tomas. – Dezelfde uitdrukking gebruikte de Heer, wanneer Hij Bartolomeüs de eerste keer ontmoette: “Ik ken hem; hij zal Mij volgen; Ik zie goeds in hem.” Op die plaats, fasc. 13, nr. 460, tekenden wij aan dat de term ‘kennen’ in de Bijbel de gedachte insluit: ‘tevens beminnen, toegedaan zijn’. Het tegenovergestelde heeft men in onze taal: niet kennen = niet zien staan, onverschillig zijn, uit de hoogte met een minachtend oog bezien. Fascikel 19 1434