getuige geweest van Jezus’ bergprediking en wonderen; na hun onderhoud met Jezus keerden zij naar Macherus terug. Zij behoorden tot een groep van verscheidene leerlingen die zich daar ophielden en door Joannes vóór zijn kerker onderwezen werden; zij hingen met hart en ziel aan hun meester en dewijl zij Jezus’ werken nog niet gezien hadden, zond Joannes hen tot Hem, opdat zij er zich van zouden overtuigen, dat het waar was wat hij van Hem zei. Hij liet ook Jezus door hen nogmaals bidden dat Hij toch openlijk en ondubbelzinnig zou verklaren wie Hij was en een begin zou maken met de stichting van zijn Rijk op aarde. Zij zeiden tot Jezus dat zij van alles overtuigd waren, wat Joannes over Hem verkondigde; zij vroegen echter ook of Hij niet spoedig Joannes uit zijn kerker zou komen verlossen? Immers, Joannes koesterde de hoop door Hem uit de gevangenis verlost te zullen worden en hij verlangde er vurig naar. Zij verzochten Hem dus haast te maken met de vestiging van zijn Rijk en hun meester dan te verlossen. Zij smeekten Hem zich te haasten, want zij meenden dat dit een veel nuttiger werk zou zijn dan al zijn genezingswonderen. Jezus antwoordde hun: “Ik weet dat Joannes verlangt en hoopt weldra uit zijn kerker verlost te worden (cfr. Ps. 142, 8). Ik weet nog dat Hij er ook uit bevrijd zal worden, doch dat Ik naar Machaerus hem zal komen verlossen, dit gelooft mijn wegenbereider Joannes niet. Verkondigt dus aan Joannes wat gij gezien hebt en zegt hem dat Ik mijn zending zal volbrengen.” Ik weet niet of Joannes wist dat Jezus gekruisigd zou worden en dat zijn Rijk geen aardse Rijk was. Ik meen dat ook hij geloofde dat Jezus het volk zou bekeren en een heilig rijk op aarde zou stichten. Fascikel 19 1435