Jezus verklaarde dat dit niet ging, daar ZIJN wetenschap van een andere aard was, terwijl hij daarentegen aan de aarde gehecht was en werelds voordeel beoogde; Hij zag zich derhalve genoodzaakt hem af te wijzen. Verdere bijzonderheden over dit geval ben ik vergeten. 825. 5 november. – ‘s Morgens was Jezus nog bij zijn verwanten, die Hij onderrichtte. ‘s Middags reisden zij van hier af naar de berg Tabor, waar zij in verscheidene richtingen uit elkander gingen; Hij had die brave oudjes grondig getroost, gerustgesteld en zijn woorden hadden hen verkwikt. Hoewel zij niet alles verstaan hadden, waren zij toch allen ingekeerd en volkomen tevreden gesteld. Ook vertrokken zij met de overtuiging dat Hij goddelijke woorden gesproken had, dat ZIJN opvatting en handelswijze de beste was, dat Hij zijn wegen beter kende dan zij en hun raad niet nodig had. Nog aandoenlijker dan het samenzijn was het afscheid dat zij van Hem namen: zij scheidden van Hem onder tranen en tekenen van een bescheiden, eerbiedige vertrouwelijkheid, terwijl zij Hem minzaam toelachten, liefdevol groetten en wuifden. Zij reisden af, de enen op ezels, de anderen te voet en met lange stokken in de hand, in eenvoudige opgeschorte klederen. Jezus en de leerlingen vergezelden hen nog enige tijd op de weg, nadat zij hen bij het bepakken en bestijgen van de ezels vriendelijk behulpzaam geweest waren. Fascikel 19 1451