Het was een voorname, bekende vrouw en niet openbaar als zondares veracht. Daar zij hier op alle manieren naar voren poogde te dringen, traden de Farizeeën haar vóór de voeten en vroegen haar of zij zich niet schaamde en verzochten haar naar haar huis te gaan. Maar zij liet zich niet weerhouden, noch van haar stuk brengen; ze was als buiten zichzelf van verlangen naar vergiffenis en slaagde er tenslotte in tussen het volk tot bij Jezus door te dringen; zij wierp zich hier voor Hem op de grond neer en riep: “Heer, is er nog genade en vergiffenis voor mij? Heer! zo kan Ik niet langer meer leven.” Jezus stelde haar gerust, doch zij wedervoer: “Eerst heb ik zwaar tegen mijn man gezondigd en nu heb ik de man bedrogen, die mijn huis bestuurt.” En zo beleed zij openlijk haar schuld voor allen. Toch hoorden haar niet allen, want Jezus was ter zijde getreden en de woelige Farizeeën veroorzaakten een groot lawaai. Toen Jezus nu tot haar zei: “Uw zonden zijn u vergeven!”, verlangde zij een boetpleging, doch Jezus vroeg haar een andermaal weer te keren; zij echter ontdeed zich van al haar juwelen, zij droeg een hoofdtooi die rondom met parelen bezet was, ook ringen, spelden en haken en snoeren om armen en hals (cfr. fasc. 15, nr. 541, voetnoot 259). Dit alles overhandigde zij aan de Farizeeën om het aan de armen uit te delen en zij liet haar sluier vóór haar aangezicht neer. 831. Jezus trad nu in de synagoge, want de sabbat begon, en de vergramde Farizeeën en Sadduceeën volgden Hem. Heden was de voorlezing over Jakob en Ezaü (Gen. 25, 19-34), Genesis 25 Abrahams dood 1. En Abraham nam wederom een vrouw, Ketura geheten. 2. En zij baarde hem Zimran, Joksan, Medan, Midjan, Jisbak en Suach. 3. En Joksan verwekte Seba en Dedan. En de zonen van Dedan waren de Assurieten, de Letusieten en de Leümieten. Fascikel 19 1469