(misschien niet voor allen toegankelijk), en wilden dat Hij daar met hen sprak, daar het niet nodig was dat het onwetende volk alles hoorde wat gezegd werd; zij stelden Hem allerhande strikvragen over de houding die men hier tegenover de bezetting van het Romeinse garnizoen aan te nemen had; ik weet niet meer hoe die kwestie ineen zat noch hoe de knoop doorgehouwen werd, maar zijn antwoord bracht hen tot zwijgen. Ten laatste eisten zij nog van Hem, en dit met half vleiende, half dreigende woorden dat Hij zijn rondreizen met leerlingen, zijn prediken en helen zou staken, daar zij Hem anders als een rustverstoorder en oproermaker zouden aanklagen en vervolgen. Maar Hij antwoordde: “Tot mijn einde toe zult gij rondom Mij, overal waar Ik kom, de leergierigen, onwetenden, zondaars, armen en zieken vinden, die gij onwetend, zondig, arm, behoeftig en ziek laat.” (zonder iets voor hen te doen). Daar zij geen middel meer zagen om Hem in het nauw te brengen, verlieten zij met Hem de synagoge (het gebouwencomplex), en waren voor de schijn voort hoffelijk, maar inwendig waren zij vol verbittering, en anderzijds vol verbazing. Preek in de nacht op de Tabor. – De heiden Cyrinus. 834. In de avondschemering ging Jezus met de leerlingen van de synagoge naar de Tabor. Vele mensen die vóór de synagoge op Hem gewacht hadden, volgden Hem; zij bestegen de berg aan de noordoostkant. Op de leerplaats wachtten reeds anderen en zijn verwanten; Hij zat op de berg. Onder Hem lagen en zaten zijn toehoorders aan zijn voeten. De sterren schenen helder en er was Fascikel 19 1478