hulp van Jezus, maar niemand van de inwoners wilde hem bij Jezus aanmelden; de leerlingen waren deels bij Jezus, deels verstrooid onder de oogstarbeiders, tegen wie zij over Jezus vertelden en enige van zijn leerspreuken herhaalden; nog andere waren als boden naar Kafarnaüm vooruit gezonden en weer andere bezochten de naaste gewesten. De inwoners beminden de hoofdman niet, omdat hij hun te nabij woonde; zij hadden hem graag weg gehad. Overigens waren zij in het algemeen niet zeer vriendelijk, ja, Jezus zelf trokken zij zich niet bijzonder aan. Onder het luisteren verrichtten zij voort hun arbeid en legden dus geen gevoelige, levendige belangstelling aan de dag. Zo was de bekommerde heidense hoofdman zelf Jezus in de verte nageslopen en op een ogenblik dat de Heer zich nader tot hem wendde, trad hij vóór Hem, boog diep en zei: “Meester, versmaad uw knecht niet, erbarm U over mijn ziek zoontje, dat hier in mijn huis ligt.” Jezus antwoordde hem: “Het betaamt dat Ik eerst voor de kinderen des huizes het brood breek, eer Ik het met vreemde buitenstaanders deel!” Maar Achias wedervoer: “Ik geloof, Heer, dat Gij de Gezant van God zijt en de vervulling van de Belofte; Ik geloof dat Gij me kunt helpen en ik weet dat Gij gezegd hebt dat zij die zulks geloven, kinderen en niet langer vreemde buitenstaanders zijn, Heer, erbarm U over mijn kind!” Toen verhoorde Jezus hem, zeggend: “Uw geloof heeft u geholpen!” Hierop trad Hij met enige leerlingen in het huis van Achias, dat het geboortehuis van Paulus was. Dit huis was iets voornamer dan de gewone joodse huizen, ofschoon het ongeveer dezelfde indeling had (cfr. fasc. 1, nr. 15). Fascikel 19 1491