Zij waren op een verschrikkelijke wijze door onreine geesten bezeten; het zijn de eerste bezeten vrouwen, die ik in het openbaar tot Jezus zag brengen. De ene waren hier aangebracht van over het Meer Gennezaret, de andere uit Samaria. Mij dunkt dat er ook heidinnen onder waren; men had ze eerst hierboven aldus aan elkander gebonden; zij waren menigmaal zeer stil en zacht en deden elkander ook geen leed, doch wanneer zij in de nabijheid van mannen kwamen, werden zij op en top razend, sprongen naar hen toe, werden heen en weer geslingerd en rolden zich op de grond, terwijl zij aanvallen van de gruwelijkste stuiptrekkingen kregen: het was een huiveringwekkend schouwspel; men hield ze gebonden en afgezonderd, zolang Jezus’ prediking duurde, en nu werden zij uiteindelijk bij Hem gebracht. In de nabijheid van Jezus en de leerlingen gekomen, begonnen zij hevige weerstand te bieden; de satan vreesde de Heer, rukte en sarde zijn slachtoffers vreselijk, zij slaakten de akeligste kreten en verwrongen hun ledematen op de ontzettendste wijze. Jezus wendde zich tot hen en gebood hun te zwijgen en stil te zijn, en zij hielden zich dan stil en stijf. Nu naderde Hij tot hen, liet ze ontbinden en beval ze neer te knielen. Hij bad en legde hun zijn handen op en onder zijn hand zonken zij in een korte onmacht. Toen zag ik de vijand als een donkere damp uit hen gaan en wijken, en nu werden zij door de dienstmeiden opgenomen en stonden wenend en gesluierd vóór Jezus, bogen zich voor Hem ter aarde en dankten Hem. Jezus vermaande ze tot bekering, reiniging en boetvaardigheid, opdat het kwaad niet nog afgrijselijker weer zou keren. Fascikel 19 1517