Maar ondertussen kwam Simon Zabulon met enige andere Farizeeën buiten en zei tot Jezus: “Kom toch tot de maaltijd, wij wachten reeds, Gij hebt heden toch al genoeg gedaan; die mensen kunnen op een volgende gelegenheid wachten; ik zal die armen liever allemaal wegsturen.” Doch Jezus meende het anders: “Dit zijn MIJN gasten, zei Hij, die IK genodigd heb, en IK moet ze verkwikken. Wanneer gij MIJ ter tafel genodigd hebt, hebt gij ook DEZEN uitgenodigd en Ik zal pas tot uw maaltijd komen, nadat dezen geholpen zijn en Ik zal MET HEN komen!” Toen moesten de Farizeeën weerom wegtrekken en bovendien nog tafels voor de genezen zieken en armen in de zuilengangen rondom het voorhof gereed zetten. Ondertussen genas Jezus alle zieken en de leerlingen brachten degenen, die wilden blijven, aan de tafels, die voor hen opgericht waren en er werden lampen voor hen ontstoken. Ook Magdalena en de vrouwen waren Jezus tot hier gevolgd, en zij hielden zich op in de gangen rondom het voorhof, waar die aan de eetzaal grensden. Jezus kwam daarna met een deel der leerlingen aan tafel. Het was een rijke maaltijd en Jezus zond dikwijls van de spijzen naar de tafels der armen door de leerlingen die hen dienden en met hen aten. Hij leraarde gedurende de maaltijd en de Farizeeën waren juist in een levendig twistgesprek met Hem toen ik het volgende zag. Waarover de twist ging weet ik niet meer. Immers, ik zag voortdurend naar Magdalena die met haar gezellinnen tot bij de ingang van de eetzaal genaderd was; zij waagde zich nader en nader, op een kleine afstand gevolgd door de vrouwen, en opeens trad zij, het lichaam ootmoedig gebogen, het hoofd met de sluier bedekt met haastige schreden in het midden van de zaal achter Jezus; zij hield in de hand een wit flesje dat met een bosje kruiden gestopt was en stortte de inhoud op zijn hoofd uit. Fascikel 19 1519