|
de borst met snoeren en juwelen versierd, als een scapulier op de
schouders gelegd en aan de zijden samengebonden en daaronder
was een andere bonte rok; zij had ditmaal de sluier, die anders om
de hals geslagen was, wijd over alles uitgebreid. Zij was groter
dan alle andere H. Vrouwen, machtig, vlezig en toch slank; zij
had smalle en mooie spitse vingeren, kleine smalle voeten, een
edele beweging en prachtig welig lang haar.438
438 Uitstorting van reukolie op het hoofd. – “Bij de Joden bestond het gebruik
onder de maaltijd het hoofd van een rabbi of leraar, tot wiens eer de maaltijd
aangericht was, ten bewijze van eerbied met reukolie te zalven.” (Dubois,
112). “Het aanwenden van reukwerk of geparfumeerde vochten behoort nog
heden tot het etikette van de oosterse gastvrijheid.”
Mislin verhaalt hoe hem op zijn reis door de Libanon in voorname huizen,
b.v. bij sjeicks, wierook gebrand werd en reukwerken uit een vaas, die van
gaatjes voorzien was, hem op het hoofd en de klederen gesprenkeld werd.
(Mislin, II, 215; cfr. De Géramb, II, 310; 315; 332).
Het gebruik een flesje reukolie in de hand te houden. Misschien is aan deze
bestemming de vorm van het flesje te wijten, zoals er afgebeeld zijn
hiervoor; ze waren langvormig, meestal van oosters albast of een ander
marmersoort, of ook van aardewerk. De hals was lang en zelfs als de
materie hard was, kon hij gemakkelijk gebroken worden; dan vloeide het
kostbare vocht vlugger en vollediger naar buiten (Mk. 14, 3).
Met het kostbaar reukwerk werd dan ook het flesje ten offer gebracht.
De bedoeling van Magdalena bij het zalven maakt haar ene van de
eerste eerherstellende zielen.
De eerherstelgedachte is zo oud als het christendom, ja, zo oud als de
zonde die de noodzakelijkheid van eerherstel in de wereld gebracht heeft,
ze is onafscheidelijk van de vurige, oprechte liefde. Deze voelt de
behoefte om de smaad uit te boeten die God en Christus door de zonde
wordt aangedaan; deze devotie is vooral tot bloei gekomen, sedert de
openbaringen van het H. Hart aan Margareta-Maria.
Magdalena groter dan de overige H. Vrouwen.
Uit de relikwieën die van haar bewaard zijn te Sint-Maximin in het zuiden van
Frankrijk, voornamelijk uit de relikwie van haar rechterarm en haar schedel,
is op te maken, zegt een pelgrim, dat haar gestalte de normale maat te
buiten ging: “een hoofd, voorwaar zeer groot, eerbiedwaardig en majestueus
Fascikel 19
1522
| 