Marta en een der andere vrouwen kwamen gisterenavond Magdalena tot halfwege Gabara met een ezel tegemoet; zij hadden van Gabara omtrent een uur. Ik zag nu gisterenavond en hedennacht Magdalena en de H. Vrouwen tezamen. Ook Maria sprak met Magdalena; deze vertelde over Jezus’ preek en de beide andere vertelden aan Maria, Magdalena’s zalving en Jezus’ woorden. Ik zag de H. Vrouwen op en neer wandelen en met elkander spreken, maar Magdalena was meest gezeten. Allen baden haar er om, voortaan zonder uitstel bij hen te blijven of ten minste voor enige tijd naar Betanië mee te gaan; maar zij antwoordde dat zij volstrekt eerst naar Magdalum moest om haar huiszaken te regelen, en dit bedroefde al de H. Vrouwen. Overigens kon zij niet uitgesproken komen over haar gevoelens en verandering, over Jezus’ heerlijkheid, macht, goedheid, zachtmoedigheid en wonderen; zij voelde dat zij zich aan Hem moest hechten, Hem volgen, dat haar tegenwoordig leven Hem onwaardig was en ook haarzelf, dat zij zich hij de H. Vrouwen aansluiten moest. Bovendien was zij zeer nadenkend en ingetogen geworden; zij brak herhaaldelijk in tranen uit, maar het was haar nu ook lichter en ruimer om het hart. Toch liet ze zich niet overhalen en keerde met haar dienstmeid naar Magdalum terug. Marta vergezelde haar een eindweegs en voegde zich dan weer bij de H. Vrouwen, die naar Kafarnaüm terugkeerden. Ik vrees dat Magdalena nog eens zal hervallen, want ik zag ze later zo hovaardig en verbitterd met Marta naar een sermoen van Jezus op een berg bij Dotaïn komen, waar ze bekeerd werd; zij is groter en schoner dan de overige vrouwen. Ook Dina, de Samarietin is schoon, maar veel werkzamer en handiger dan Magdalena; zij is zeer levendig, vriendelijk, altijd en overal dienstvaardig, als een vlijtige, verstandige, toegewijde dienstmeid en bovendien is zij zeer ootmoedig. Fascikel 19 1526