noordelijk de ruïne Koereibeh.  In dit dorp en meer westelijk bedekten  de tuinen van Serobabel de heuvel.    Ten noorden van Koreibeh strekt zich het ravijn uit, dat zijn landhuis  verbond met zijn arbeidersdorp.  In het ravijn of dicht ernaast werden  teruggevonden: een grot van 60 m², steenmijnen (onder zijn werklieden  en slaven telde hij steenhouwers) en een in de rots gehouwen oliepers.    Dit dorp, dit ravijn, enz. zijn uitvoeriger beschreven in fasc. 16, nr. 612,  voetnoot 292 en nr. 624, voetnoot 294.   De leerberg en ziekenplaats van de heuvel, waar Jezus zo dikwijls  massa’s mensen toesprak en massagenezingen deed, veronderstellen  wij terecht op een ruime effen plaats die op een hoogte van 75 m de  heuvelhelling onderbreekt en een soort kleine diepte vormt van meer  dan 1 km lang en breed.  Overeenkomstig haar uitzicht of vorm heet ze  MERDJ (vl. ‘meers’) Tebat.    Hogerop wordt de heuvel steenachtig, rotsig, onvruchtbaar, stijgt vlug  omhoog en bereikt weldra een hoogtepunt van 217 m.   Achter de rots Oreimeh komt men in de verlenging van de VLAKTE  Gennezaret.  Deze kleine vallei is ook door bergen amfitheater‐vormig  omringd, is langs de kust 1100 m lang en dringt 800 m diep het land in.   Fasc. 9 geeft in nr. 209 een mooi kaartje van deze vallei (zie hierna).      In de legenda bij dat kaartje vindt men er menige bijzonderheid over;   wij voegen er hier andere of nadere bijzonderheden aan toe.    Nu heet dit dal Tabiga, naam die het kreeg van de groep van 7 bronnen,  die in de oosthelft van het dal ontspringen.   In dit dal mondt de wadi Djamoes uit en ontvangt op dit punt een  zijwadi, nl. het ravijn van Serobabel.    Dit dal van west naar oost doorkruisend treft men aan: de genoemde  wadi Djamoes en op haar overzijde de ruïne van een kerk uit de 5e eeuw,  gebouwd op de resten van een oudere kerk, die reeds bestond in de 4e  eeuw, nl. in 350.    De opgegraven vloermozaïeken in deze kerk wekten de grootste  verbazing, want nergens in Palestina werden er teruggevonden, die niet  alleen kunstig, maar zo fris, zo nieuw en glanzend waren als deze.    Fascikel 19 1533