de weg in twee rijen schaarden, ging Jezus de naderende lijkstoet tegemoet en sprak: “Blijft staan!” Nu legde Hij de hand op de kist en zei: “Zet de kist neer!” Toen zetten zij de kist neer; de mensen traden achteruit, de leerlingen stonden aan beide zijden. De moeder met verscheidene vrouwen, waaronder de 3 bekende weduwen – de broer van ene dezer (nl. van Mara, zie familieboom), die van Kislot was, was Maroni’s eerste man geweest – waren het lijk gevolgd, en stonden nu, na juist de poort uitgetreden te zijn, meerdere schreden van de Heer verwijderd; zij waren gesluierd en zeer treurig; de moeder stond vooraan; zij was zeer stil en weende en kon wel denken: “Ach! nu komt Hij, als het te laat is!” 869. Jezus zei tot haar zeer vriendelijk en toch ernstig: “Ween niet, vrouw!” De droefheid van de omstaanders ontroerde Hem, want de weduwe maakte zich in de stad zeer bemind door haar grote weldadigheid jegens wezen en armen. Nochtans was er ook menig boos en vals mens onder hen en uit de stad kwamen er nog meer andere bij. Jezus vroeg om water en een tak; men bracht tot een van de leerlingen een keteltje met water en men brak in een tuin een hysoptwijgje af en reikte het den Heer over en Hij zei tot de dragers: “Opent de kist en maakt de windsels los!” Terwijl zij dit deden, verhief Jezus de ogen ten hemel en sprak: “Ik prijs U, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat Gij dit alles voor de schranderen en scherpzinnige geesten verborgen gehouden, maar het aan de eenvoudigen bekend hebt gemaakt. Ja, Vader, zó is het Uw welbehagen geweest. Alles is Mij door mijn Vader in handen gegeven, en niemand kent de Zoon dan de Vader, en niemand Fascikel 20 1565