Zij deden hem sandalen aan, dan trad hij uit de kist en Jezus nam hem bij de hand en leidde hem in de armen van zijn toesnellende moeder en zei: “Hier heb je je zoon terug, maar ik vorder hem van jou terug, herboren in de doopwateren!” De moeder was zo buiten zichzelf van vreugde, verbaasdheid en eerbied, dat zij er niet aan dacht Jezus te bedanken; onder het storten van tranen hield zij haar zoon in de armen geklemd. Zij trokken met hem naar huis; het volk zong lofzangen. Jezus volgde hen met de leerlingen in het huis van de weduwe, dat zeer groot en met tuinen en pleinen omgeven was. Nu kwamen daar vele vrienden van alle kanten toegesneld; zij verdrongen elkander om de jongen te zien; hij werd gebaad en hij legde een wit kleedje en gordel aan. Men waste Jezus en de leerlingen de voeten en bood hun een voorgerecht aan, en ook begon er in het huis aanstonds een zeer vreugdige en overvloedige uitdeling van geschenken aan de armen, die zich om het huis verzameld hadden om, met de hoop iets te krijgen, hun gelukwensen aan te bieden. Er werden klederen, lijnwaad, graan, brood, lammeren, vogelen en ook muntstukken uitgedeeld. Tussenin onderwees Jezus in de hof van de weduwe de samengestroomde menigte. langzaam haar omgeving terug; alles schijnt haar reeds lang geleden te zijn.” (Un appel à l’Amour, blz. 245). In nr. 393 zegde K.: “De genezen bezetenen zeiden dat zij zich hun vorige toestand niet meer herinnerden.” K. noemt de jongen Martialis. In de kerkgeschiedenis is een Martialis beroemd, maar het is onzeker of het die opgewekte jongen van Naïm geweest is. “Hij was”, lezen wij in Pet. Boll, 30 juni, “een groot geloofsverkondiger, tijdgenoot van Christus, ijverige medewerker van Sint-Petrus en de overige apostelen, groot wonderdoener en zelf apostel van Aquitanië en eerste bisschop van Limoges.” Fascikel 20 1568