de straat vóór het huis van Maroni was in heel haar lengte met lange rijen van zulke zieken afgezet. Jezus genas er een deel van ‘s morgens en herstelde ook de vrede in een aantal gezinnen. Verscheidene vrouwen kwamen Hem namelijk vragen of Hij hun geen scheidingsbrief kon geven; zij deden met misbaar hun beklag bij Hem over hun mannen met wie zij niet konden leven, maar dit was een hinderlaag van de Farizeeën. Daar dezen, door zijn wonderen beschaamd, hier niets tegen Hem konden uitrichten en niettemin al zijn handelingen met nijd en verbeten woede gadesloegen, zo hoopten zij Hem nu tot uitspraken die de echtscheiding betroffen, te brengen, om Hem op grond van valse leer als een dwaalleraar te kunnen aanklagen. Maar Jezus zei tot de klagende vrouwen: “Breng Mij een kom melk en een kom water, dan zal Ik u antwoorden.” Zij gingen en kwamen uit een naburig huis met twee schalen, de ene vol melk, de andere vol water. Jezus goot de melk en het water dooreen en zei: “Scheidt Mij dit, zodat de melk weer alleen en ook het water alleen is, en dan zal Ik u scheiden!” Daar de vrouwen wedervoeren dat Hij een onmogelijke zaak van hen verlangde, sprak Jezus dat zij van Hem hetzelfde verlangden, een even onmogelijke zaak en Hij weidde hierop uit over de onontbindbaarheid van de echt, verklarend dat Mozes alleen om de versteendheid en ontaarding van de mensen de scheiding gelegaliseerd had (cfr. Mt. 19, 3-10; Mk. 10, 1-13). Maar gans gescheiden konden zij niet worden, want zij waren één lichaam en één vlees; en ook wanneer zij niet tezamen leefden, moest de man de vrouw en de kinderen toch onderhouden en geen van beide mocht hertrouwen. Fascikel 20 1573