pas uit het Samaritaans bergland in de vlakte Esdrelon uitkomt. Hier

was het dat de vrome koning Josias het Egyptische leger van koning

Nechao de doortocht wilde versperren, maar hij leed de nederlaag en

sneuvelde in de strijd (II Kron. 35, 20‐24; II Kon. 23, 29‐30). Door deze

bergpas loopt nu de moderne grote landweg (zie grote kaart 2).

De omgeving van Megiddo, ja, soms de hele Esdrelonvlakte werd ook

vlakte van Megiddo genoemd en de vele waterrijke bronnen noemde

men de ‘wateren van Megiddo’ (cfr. Recht. 5, 19; II Kron. 35, 22, enz.).

Samen vormen ze de bestendige beek die nu w. Ledjoen heet en haar

water na een loop van 8 km in de Kison uitstort; ze is er de waterrijkste

bijrivier van.

Haar naam Legio heeft ze ontleend aan de stad Legio.

De imposante heuvel, waarop Megiddo teruggevonden is, heet nu

Moetesellim, en men vermoedt dat deze naam in laatste instantie

teruggaat tot de gouverneurs, die door Salomon over deze stad en

omgevend district aangesteld werden (I Kon. 4, 12); hij betekent

gouverneur.

Megiddo was een van Salomo’s vestingsteden, door hem herbouwd en

versterkt. Ook kon de ‘paardenkoning’ hier, aan de rand van de

Esdrelonvlakte, zijn vele paarden bij rijtochten en in gevechten best

gebruiken. Ook zijn ‘de paardenstallen van Salomon’ een van de

ophefmakendste vondsten die men op de heuvel Moetesellim heeft

gedaan. Één complex stallen werd teruggevonden in het noordoosten

der stad, nabij de grote noordelijke poort; een ander complex in het

zuidwesten nabij de kleiner zuidelijke poort; de stadsmuren volgden de

rand van de ronde heuvelvlakte.

Een ander voornaam bouwwerk werd gevonden aan de oostkant van de

stad; het bestond uit een open binnenplaats met aan drie zijden

overdekte lange vertrekken.

Dit zou wel het gebouw kunnen zijn, op wiens ronde binnenplaats wij

Jezus straks zieken zullen zien genezen.

III) Legio.

Het is de naam van de stad die in Christus’ tijd de rol en het belang van

het vervallen Megiddo had overgenomen.

Fascikel 20

1576