opgezweepte water vliegen; het zal dus alleszins gebliksemd hebben. Toen nu het gevaar ten toppunt gestegen was, kwamen de leerlingen vol angst Jezus wekken en zeiden: “Meester, bekommert Gij U niet om ons? Wij vergaan!” Toen richtte Jezus zich gewoon op, zag naar buiten en sprak bedaard en ernstig, als beval Hij de storm: “Zwijg, verstom!” Op dit zelfde ogenblik ontstond een schielijke stilte op het Meer; allen waren vervuld met ontzag en fluisterden tot elkaar: “Wie is Hij dat Hij macht heeft te gebieden aan de baren?!” Maar Hij verweet hun hun gering geloof, omdat zij bang waren geweest en Hij beval hun naar Chorazin terug te varen want zó heet het gewest van Matteüs’ tolplaats, naar de stad Chorazin, zoals aan de andere zijde het gewest van Kafarnaüm tot tegen Gischala Gennezaret heet. Zebedeüs’ schip keerde ook mee terug; een ander schip stevende met passagiers naar Kafarnaüm. Boden kwamen Hem nu opeens verzoeken om spoedig mee te komen, daar de nicht van zijn Moeder, nl. Maria van Kleofas gevaarlijk ziek geworden was. Verdere werkzaamheid ten oosten van het Meer. – Een man herkrijgt de kracht in zijn verdorde hand. 904. 27 november. – Nadat de beide schepen vóór dag weer bij land gekomen waren, bleven ze stilliggen en Jezus en allen sliepen. Samen met Jezus waren in het geheel een 15-tal man op het schip in de storm geweest. Men moet zich niet verwonderen dat de roeiers boven Fascikel 20 1635