De rijke visvangst (Lk. 5, 1-11). 914. Zondag, 1 december. – De leerlingen van het vissersbedrijf die met toestemming van Jezus op visvangst uitgegaan waren, hadden de gehele nacht gevist en deze morgen zetten zij ook nog verscheidene mensen over, doch Jezus en de bij Hem gebleven leerlingen hielden zich bezig met het uitdelen van aalmoezen aan arme genezen zieken en andere behoeftige reizigers. Hij deelde met eigen handen aan ieder uit wat deze nodig had, terwijl Hij hen troostte en vermaande en ondertussen ook onderrichtte. De aalmoezen bestonden in klederen, ellegoederen en dekens, in broden en zelfs in geld. Dit alles kwam uit de voorraad van de vrouwen en de onkosten werden ook met giften van rijke weldoeners bestreden. De leerlingen droegen de klederen en broden in korven en deden de uitdelingen volgens Jezus’ aanwijzingen. In de namiddag leerde Hij bij de scheepsplaats van Petrus onder een buitengewone toeloop. De schepen van Petrus en Zebedeüs meerden niet ver van de oever en de vissersleerlingen waren op de oever, op een geringe afstand van de menigte, hun netten aan het reinigen (cfr. Lk. 5, 2). Het scheepje van Jezus lag in de nabijheid van de grote schepen. Maar toen het gedrang te groot werd – want de oevervlakte is hier smal en een rotshoogte verheft zich er achter – wenkte Jezus de vissers en zij naderden met zijn scheepje. Smalle oevervlakte: nl. bij de oostgrens van het dal Tabiga;   zie kaartje in fasc. 19.    Dáár vindt men het cijfer 3, wijzend op de 7 bronnen waarvan de  oostelijkste, tevens de zuidelijkste en dichtst bij het Meer  ontspringend, heet: de bron van Job, Aïn Ajoeb.    Fascikel 20 1653