Toen nu de avond reeds naderde, zei Jezus tot Petrus zijn schepen op het Meer uit te laten varen en de netten ter visvangst uit te werpen (Lk. 5, 4-5). Maar Petrus antwoordde met enige teleurstelling: “Wij hebben de hele (vorige) nacht moeizaam gevist en niets gevangen, maar omdat Gij het zegt, zal ik nogmaals de netten uitwerpen.” En zij bestegen de schepen met de netten en voeren uit. Jezus nam toen afscheid van het volk en verwijderde zich van de oever. Op zijn scheepje bevonden zich Saturninus en Veronika’s zoon, die gisteren aangekomen was, en nog enige andere leerlingen. Hij voer achter het schip van Petrus en Jezus verklaarde hun nogmaals de gelijkenissen en wees hun aan, toen zij midden op het Meer gekomen waren, waar zij de netten moesten uitwerpen. Vervolgens voer Hijzelf met zijn scheepje naar de landingsplaats van Matteüs (= de gewone haven nabij het huidige Mesadijeh. De rechte weg van hier naar Matteüs’ huis loopt over de hoogte, kaart). Fascikel 20 1655