De stad ligt zeer schoon in het enge Jordaandal, zich een weinig opwaarts uitstrekkend op een hoogte aan de oostzijde, een goed half uur van de uitmonding van de Jordaan in het Meer. Een uur meer noordelijk ligt een sterkgemetselde brug over de Jordaan458. 458 Betsaïda-Julias = et-Tell. – De vereenzelviging van Betsaïda-Julias met et-Tell schijnt wetenschappelijk wel vast te staan en door de aanwijzingen van K. wordt ze gesteund; het is een aanzienlijke heuvel 1 km ten oosten van de Jordaan, 2,5 km ten noorden van het Meer en el-Aradj. Ten westen en zuiden verheft de heuvel zich steiler boven een Jordaanvertakking dan ten oosten, waar hij langzamer afhelt naar het oostelijk gebergte aan wiens voet hij zich verheft; hij beheerst in het zuidoosten de gehele vlakte Batihah; aan zijn westvoet loopt de verkeersweg van noord naar zuid voorbij. De ligging is sterk en strategisch en bovendien bekoorlijk. Vandaar dat Filippus het daar gelegen dorp Betsaïda uitkoos om het uit te bouwen tot een stad, die hem tot residentie kon dienen. Oudere onderzoekers getuigen dat in hun tijd daar de resten lagen van een aanzienlijke stad. Later vond men nog slechts verwarde hopen van onbehouwen stenen. Meerdere bijzonderheden die K. aangeeft, komen treffend met de plaats overeen, b.v. de steiler helling van de heuvel boven de vertakking van de Jordaan, de zachtere oostelijke helling, een menigte huizen die in Jezus’ 2e jaar openbaar leven nog in aanbouw waren, zodat de stad wellicht nooit voltooid werd. Deze gevolgtrekking leiden ook sommige archeologen af uit de aard van de ruïne, waarin men vele nog onbehouwen stenen en vulkaanblokken vindt. Het huidige dorp bedekt er maar een klein deel van. De omgeving was vrij moerassig en zompig, nu misschien reeds drooggelegd door de werkzame Joden. Aan de westvoet ontspringt een rijke bron; ook een paar gekanaliseerde beken die uit de Jordaan afgeleid zijn en verbazend vruchtbare tuinen besproeien, vloeien er voorbij. De exegeten zijn hopeloos verdeeld over de vraag of er in de Evangeliën van twee of slechts één Betsaïda sprake is. Uit K.’s verhalen blijkt het klaar als de dag dat er twee zijn geweest: - het Betsaïda in Galilea en - Betsaïda-Julias. Aan de naam van het laatste vissersdorp werd Julias toegevoegd ter ere van Cesars dochter. Fascikel 20 1674